انسان با آفریده های خدا

پیوند انسان با خداوند و جلوه‌های آفرینش، یکی از درون مایه‌های شعری اغلب شاعران عرصه زبان و ادبیات فارسی از دوره‌ی آغازین شعر تاکنون بوده است. این ویژگی در شعر و اندیشه‌های برخی شاعران به دلایل خاص بیشتر نمود پیدا کرده است.

سعدی شیرازی شاعر بنام سبک عراقی که در قرن هفتم می زیست در اشعار خویش به ویژه بوستان تلاش کرده است با ترسیم مدینه‌ی فاضله در ذهن خویش انسان‌ها را بدین سمت و سو سوق دهد.

سعدی چون پیامبری بود که در یک دوره از تاریخ سیاسی ایران ظهور کرد که جامعه‌ی ایرانی در گرداب پیامدهای ناشی از قتل و غارت‌های قوم مغول دست و پا می زد. آنجا که یأس و ناامیدی بر پیکره‌ی اخلاقی ایرانیان ضربه می زد و آنها را به سوی فلاکت و نابودی سوق می‌داد.

درآن برهه از تاریخ ایران، هر چند خطه‌ی فارس با تدبیر حاکمان آن از این غارت‌ها در امان مانده بود؛ ولی سعدی می‌داند که گرد و غبار غم و رنج این فتنه به جای جای ایران پراکنده می‌شود.

اکنون او به عنوان یک اصلاح گر که افکاری برتر از اندیشه‌های بشری زمان خود دارد چه وظیفه‌ی خطیری را بر دوش می‌کشد. چگونه باید عمل کند که امیدی روشن به آینده فرا روی بشر ناامید قرار گیرد.

سعدی سال‌ها در میان اقوام مختلف زیست و با اخلاق گروه‌های زیادی از مردم آشنا شد و تجربه‌ها آموخت تا با کوله باری از تجربه و احساس قدم به زادگاه خود، شیراز، بگذارد و آنچه را می‌داند و در اندیشه خود می‌گذراند در بوستان و گلستان به نگارش در آورد تا آیندگان را بهره­­ها باشد.

در این مقاله به جلوه‌های پیوند انسان با خداوند و آفریده‌های او می پردازد. پیوند و ارتباط بنده با خداوند و آفریده‌های او در بوستان هدف متعالی است که سعدی با شیوه‌ی تمثیل و حکایات در کلام خود به تصویر می‌کشد تا رسالتی که در دنیای اندیشه‌ی پربار خود دارد به انجام برساند.

در جلوه گاه‌اندیشه‌ی سعدی آن چه به روشنی قابل تصور است همه چیز حول محوری استوار که همان آفریدگار است، می چرخد.

زندگی سعدی

سعدی از محبوب­ترین و معروف­ترین شاعران و نویسندگان ایرانی که در سده­ای از تاریخ ادبیات ایران ظهور کرد که تأثیر زیادی بر سبک نویسندگان و شاعران بعد از خود گذاشت.

برای شناخت سعدی و شخصیت او بهترین راه شناخت آثار او به ویژه بوستان و گلستان است. البته تمام وقایع زندگی­ اش را که حتی خود نیز در آثارش به ان اشاره کرده است نمی توان باور کرد، زیرا بعضی از آن­ها با واقعیت­های زمانی و آیین­های اقوام تناقض دارند، علاوه بر این از معاصران سعدی نیز اطلاعات بسیار کمی درباره­ی وی به دست آمده است.

به هر حال برای درک بهتر آثار سعدی تا حدامکان زندگی و را از طریق آثار خودش دنبال می­کنیم.

«نام او مصلح، لقبش شرف الدین و عنوان شعری اش، «سعدی» است که بنابر مشهور باید از نام سعد بن ابی بکر، اتابک سلغری زمان خود گرفته باشد.» (صفا، ۱۳۶۱، ج ۲: ۱۲۵)

او در حوالی سال ۶۰۶ هجری قبل از حمله‌ی مغول در خانواده‌ای که پدران او به تعبیر خودش «همه عالمان دین بودند» (حکایت، ۱۳۶۳: ۷۰۰) در شهر نشاط انگیز شیراز دیده به جهان گشود. این کودک بی قرار که از پدر، یتیم مانده

منبع مقاله انسان با آفریده های خدا